Na chmurze.

I tylko pies ciągle nie wie, o co chodzi. Cały czas obok, gotowy do pocieszania, przynosi codziennie swoje zabawki. Kładzie się obok, kiedy nie mogę wstać z kanapy, kiedy nie mogę się nawet ruszyć, bo tak bardzo boli nieobecność.

Stoję w samym środku życia, które jak gdyby nigdy nic…

Kilka myśli na maj.

Maj, miesiąc deszczu i bzu. Wysokich traw, jeszcze nieskoszonych na pobliskich łąkach. Ciszy. Są dni, kiedy stoję prosto, zadzieram głowę i mrużę oczy. Są dni, a tych jest od kilku miesięcy więcej, kiedy tonę, a wtedy zawsze przychodzi do mnie tytuł czytanej lata temu książki „Fala…

Cały piękny bałagan życia.

Maj  przypomina, że już zaraz będzie lato. Skończy się kolejny, przedziwny rok szkolny (kolejny… jak to smutno brzmi…) moich dzieci.

Wzrusza mnie jeszcze pewnie chwilowa beztroska i prostota ich wymagań – coś do picia, coś do jedzenia, może dziś coś zamówimy?…

Latem sama przechodzę w tryb dziecka i…

Kwietniowe przebłyski.

Dni mijają jeden za drugim i kwiecień jest kolejnym miesiącem, o którym niewiele mogę powiedzieć. Poza tym, że chciałabym ludzi i do ludzi. Chciałabym widzieć twarze. Chciałabym nie musieć pamiętać o dystansie. Chciałabym nakryć stół u siebie w domu. Dla całej wioski. Chciałabym rozmawiać do rana. Śmiać się….

Czy można się nażyć na zapas?

Czy można się nażyć, nabyć razem i nakochać na zapas? Pozamykać gdzieś to wszystko zachłannie w słoiki, opisać na każdym, który to rok i potem wyciągać w zależności od pogody i jakości czasu?

Ten kwiecień na przykład jest nieustannym listopadem bez widoków na sezon na…

Jakie słowa Cię prowadzą?

Od jakiegoś czasu prowadzą mnie pojedyncze słowa. Może zawsze prowadziły, przeprowadzały, cicho towarzyszyły, domagały się uwagi, ale wcześniej tego nie zauważałam, nie słyszałam ich. Nie wypowiadałam. 

Teraz, kiedy schodzę coraz częściej z poziomu mojego poukładanego, zachłannego umysłu na poziom czucia, które niczego ode mnie nie wymaga, poza…

co sprawia, że rośniesz?

Język stwarza i określa naszą rzeczywistość. Zatrzymuję się czasem nad słowami, które wychodzą z moich ust, przysłuchuję się i zdarza mi się po cichu, nieśmiało analizować język innych ludzi. 

Lubię słowo wzrastać, dużo bardziej niż samorozwój, semantycznie narzucający mi osobiste zmagania z własnymi niedoskonałościami i wobec tego…

Kilka myśli na wiosnę.

Chciałabym napisać tu, bo przecież to już prawie koniec marca, coś optymistycznego i miłego dla serca i ciepłego dla duszy, ale czas mam trudny. Mało w nim słów. A jest znowu w szpitalu. Budzę się coraz wcześniej, choć przyznaję, że wschody słońca i cisza przed szóstą…