Kilka jasnych myśli (bo wczoraj świeciło słońce).

Siedzimy ze starszym B. na łóżku w sypialni. Od jakiegoś czasu przychodzi do mnie codziennie wieczorem, żeby po prostu pobyć obok. Czasem porozmawiać, czasem pomilczeć. 

Wiesz, pytam znad książki, że w naszym mózgu jest osiemdziesiąt pięć miliardów neuronów? Niezła jazda, nie? Uh, wzdycha, i…

Wszystko będzie dobrze.

Kryzys to szansa. Nie wiem co mam zrobić z tym zdaniem, nawet dziś, kiedy już dzień jest dłuższy i minęło trochę czasu, gdzie znajdować szansę i na co? Dzieje się dalej życie. Inne, wymagające, składane na nowo.

Miałam dwa wyjścia w swoim własnym końcu świata – pozostać w…

Molekuły.

W piątek po południu dopijam kolejną zimną kawę, pozostawioną rano, myślę, co jeszcze powinnam zrobić według swojej własnej, długiej księgi powinności. Co zorganizować, co powiedzieć, o czym nie zapomnieć, co przygotować? I jak tu się jeszcze ulepszyć? Troszeczkę. Czego powymagać od siebie, za co się skrzywić, o co się…

Poza sezonem.

Lubię zanurzać się w świat tumblr, czasem rano, czasem wieczorem. Czuły na moje zatrzymania algorytm wyświetla mi to, co chcę. Moją bańkę pięknych rzeczy – łąki, wnętrza w stylu vintage, księgarnie i kawiarnie w wąskich zaułkach jakichś małych miasteczek, popołudniowe światło, ludzi, którzy coś tworzą, zmieniają świat, dają…

Nauka pływania.

Kilka tygodni przerwy w pisaniu, kwiaty w doniczkach zdążyły urosnąć, laptop zdążył się zakurzyć na biurku, choć ręczne pisanie ciągle gdzieś się odbywa, wszędzie kartki, notatniki, notesy. Jakbym szukała potwierdzenia, że jestem. 

Grudzień ważył tak dużo. W tęsknocie nie da się przewidzieć liniowego porządku. Nie kurczy się tylko dlatego,…

Grudniowa wolność.

Jakiś czas temu trafiłam na już chyba wiekowy, ale ciągle uroczy film z Ashtonem Kutscherem i Amandą Peet. W którejś ze scen Kutcher siedzi na plaży i rozmawia z przyjacielem. Żali mu się, że nie ma pracy, jest bankrutem, mieszka z rodzicami, jest sam. Na co czekasz? -…

Grudzień i miliony sekund.

Tęsknota ma różne kształty. Czasem jest miłością, której nie ma już komu dać. Czasem przekłuwa na wylot i każe się zgiąć w pół, czasem rozpuszcza od łez.

Czasem, jak dziś, w grudniu, kiedy wpadam w zaspy śniegu spacerując z psem, przywołuje wspomnienie dawnego życia, od którego robi…

Lubię, kiedy rozlewa mi się miłość w środku.

Latem jest prosto, bo lato nie ma wad, jest sumą pachnących i pięknych zalet. Latem łatwo jest kochać, właściwie nie trzeba robić nic. Miłość odbywa i rozlewa się sama, jak miód, gęsta i słodka.

Jesienią trzeba się zatrzymać, w taki listopad jak dzisiaj,…