Notuję i fotografuję. Opowiadam historie o codzienności, w której w soboty jest zen, a we wtorki końce świata (albo na odwrót i w zupełnie inne dni). Czasami piszę książki, zawsze mam w torbie aparat, lubię słuchać, mniej mówić. Bujam w chmurach. Stamtąd wszystko lepiej widać.
PRZECZYTAJ WPIS
Kilka myśli na listopad.
Czasem budzi mnie smutek. Jak dziś nad ranem, kiedy we śnie, będąc w jakimś miejscu sprzed lat, poczułam nieobecność A. tak mocno i boleśnie. I siedząc…
PRZECZYTAJ WPIS
O wyobraźni i czasie.
…muszę cię o coś zapytać, mówi nagle starszy B. w środowy wieczór. Starszy B., jeszcze chwilę temu chłopczyk z jasnymi włosami i z dłonią wkładaną w…
PRZECZYTAJ WPIS
sierpniowy list o wu wei i drobnych poruszeniach
… w piątek rano o 5:30 pierwszy raz tego lata zakładam sweter, pies przystaje na środku łąki skubiąc trawę, chłodną i mokrą…
PRZECZYTAJ WPIS
Lipcowy list o pięknie, mimo wszystko.
„Rozglądasz się za czymś? „- pyta głos zza kamery mężczyznę o pogodnym wyrazie twarzy i z rękami w kieszeniach kurtki. – „Zawsze”, odpowiada. -…
PRZECZYTAJ WPIS
Czerwcowy list o zmianie perspektywy.
…świat jest nieskończenie spokojny i piękny o piątej trzydzieści rano.
Zabieram psa na spacer, nie mogąc ponownie zasnąć po sennych podróżach i powrotach do ludzi i…
PRZECZYTAJ WPIS
O samolotach i motylach.
Wczesnym wieczorem stoję na środku łąki, jedynej, jaka została już w okolicy. Jest koniec maja i trawy pachną po obfitym deszczu. Zadzieram co chwilę głowę do…
