Lubię, kiedy rozlewa mi się miłość w środku.

Latem jest prosto, bo lato nie ma wad, jest sumą pachnących i pięknych zalet. Latem łatwo jest kochać, właściwie nie trzeba robić nic. Miłość odbywa i rozlewa się sama, jak miód, gęsta i słodka.

Jesienią trzeba się zatrzymać, w taki listopad jak dzisiaj,…

Listopad.

Zdumiewa mnie, jak często zaglądam tej jesieni w kalendarz i jak bardzo chciałabym, jak dziecko mrużąc oczy i zwijając dłonie w pięści, umieć zaklinać czas. Żeby dni płynęły szybciej, żeby już się skończył ten rok. Żeby to wszystko się jakoś poukładało w środku, przeżyło. I jakby tu oszukać to,…

Guziki i plastry.

W czasie, w którym teraz jestem, najbardziej zaskakuje, że nie ma żadnych stałych. Pisanie o jakichś przewidywalnych formach i etapach po tym, kiedy ktoś znika na zawsze, nijak ma się do tego, co pojawia mi się kolejnego dnia. Cztery kroki do przodu, osiem w tył, a potem…

W podróży.

Czasami jeszcze, w takie dni jak dzisiaj, pełne słońca, głębokiej jesieni i porozrzucanej miłości spadających liści, chciałabym, żeby zabrał mnie stąd jeden z szumiących nad głową samolotów. 

Myśl o ucieczce pojawiła się wiele lat temu, kiedy tu przyjechałam i pierwszy raz nie mogłam oddychać, tak bardzo brakowało mi jakiejkolwiek…

Kilka jesiennych lekcji.

Jak się czujesz? – słyszę na linii. Nie wiem, mam wrażenie, że przebimbałam dużo czasu. Zamiast coś robić, działać, być konsekwentną i z planem, po prostu dalej czasem tylko siedzę i pozwalam sobie czuć. Albo nagle rzucam wszystko, zabieram aparat i idę robić zdjęcia. Albo coś piszę…

Co robić w soboty?

(poradnik bardzo subiektywny)

Z dawnego życia zostały mi soboty, soboty, w których mój smutek odkładam na chwilę gdzieś na bok, delikatnie, najdelikatniej, jak tylko mogę.

Z dawnego życia zostały mi soboty ciągle pełne czułości do istnienia, po prostu, do życia bez spoglądania w kalendarz. 

Soboty bez planu i celu,…

Czy jest się czego bać?

Rok temu o tej porze A. szykował się po raz kolejny do regat kończących sezon. Zdobył potem najlepsze miejsce w swoim życiu. Tydzień później to życie przewróciło się do góry nogami.

Rok temu… dzisiaj wydaje mi się, że to lata temu.

W szary piątek września składam krzesła…

Dla ciebie po tysiąc razy.

Tyle może się zdarzyć w ciągu roku. 

Milion skurczów serca minęło od ubiegłego września, tamtego, ostatniego z mojego dawnego życia. Milion oddechów czasem zbyt krótkich, czasem zatrzymanych w płucach zbyt długo. Stoję rano na mokrych deskach tarasu, ścieram ze stołu deszcz. Tęsknota przychodzi i zwala z…