W podróży.

Czasami jeszcze, w takie dni jak dzisiaj, pełne słońca, głębokiej jesieni i porozrzucanej miłości spadających liści, chciałabym, żeby zabrał mnie stąd jeden z szumiących nad głową samolotów. 

Myśl o ucieczce pojawiła się wiele lat temu, kiedy tu przyjechałam i pierwszy raz nie mogłam oddychać, tak bardzo brakowało mi jakiejkolwiek…

Kilka jesiennych lekcji.

Jak się czujesz? – słyszę na linii. Nie wiem, mam wrażenie, że przebimbałam dużo czasu. Zamiast coś robić, działać, być konsekwentną i z planem, po prostu dalej czasem tylko siedzę i pozwalam sobie czuć. Albo nagle rzucam wszystko, zabieram aparat i idę robić zdjęcia. Albo coś piszę…

Co robić w soboty?

(poradnik bardzo subiektywny)

Z dawnego życia zostały mi soboty, soboty, w których mój smutek odkładam na chwilę gdzieś na bok, delikatnie, najdelikatniej, jak tylko mogę.

Z dawnego życia zostały mi soboty ciągle pełne czułości do istnienia, po prostu, do życia bez spoglądania w kalendarz. 

Soboty bez planu i celu,…

Czy jest się czego bać?

Rok temu o tej porze A. szykował się po raz kolejny do regat kończących sezon. Zdobył potem najlepsze miejsce w swoim życiu. Tydzień później to życie przewróciło się do góry nogami.

Rok temu… dzisiaj wydaje mi się, że to lata temu.

W szary piątek września składam krzesła…

Dla ciebie po tysiąc razy.

Tyle może się zdarzyć w ciągu roku. 

Milion skurczów serca minęło od ubiegłego września, tamtego, ostatniego z mojego dawnego życia. Milion oddechów czasem zbyt krótkich, czasem zatrzymanych w płucach zbyt długo. Stoję rano na mokrych deskach tarasu, ścieram ze stołu deszcz. Tęsknota przychodzi i zwala z…

Z zamkniętymi oczami.

W upalne, wrześniowe popołudnie razem z wiatrem, który wrzuca mi liście do pokoju, robię porządki. Otwieram szafki i szuflady, biorę do ręki rzeczy, których nie miałam w ręku od miesięcy, wydaje mi się, że od lat.

Sukienka do kostek w kolorze ciemnej magenty i kolczyki z muszlami. Skarby…

Pomiędzy.

Pomiędzy to graniczność, bez przynależności do konkretnego miejsca, a jednak przynależności wszędzie, gdzieś w nieustannej wolności przemieszczania się i zastanowienia się, gdzie zostać na chwilę. Może na dwie. Może na dłużej, ale zawsze w tej wolności. 

Pomiędzy to bycie w drodze, to ruch, wieczne trwanie.

Wrzesień od czternastu lat rozpoczyna się…

Tutaj, czy gdzie indziej?

Tego lata nie robiłam nic. Byłam w czasie, z czasem. Bez rebelii, zadawania pytań. W przepływie życia, w akceptacji, choć czasem tak trudnej. Zaczynałam i nie kończyłam czegoś tylko po to, żeby mnie zajęło.

Wychodziłam kilometry dziennie tego, co boli. Przesiedziałam nieruchomo dziesiątki godzin na kanapie. A…