Czego mnie nauczyły ostanie dwa tygodnie? 

Raport z oblężonego miasta.

Większość z nas jest w tej samej sytuacji – siedzimy w domu, mamy dzieci, pracujemy zdalnie, robimy trochę za nauczycieli, animatorów i restauratorów i usiłujemy nie zwariować. 

Te dwa tygodnie, choć to czas krótki, dużo mnie nauczyły. Dziś krótki raport z oblężonego…

świat przez dziurkę od klucza.

W ramach domowego nauczania młodsza B. dostała wczoraj od nauczycielki zadanie z plastyki: namaluj wiosenny świat widziany przez dziurkę od klucza. 

Na chwilę zabrakło mi oddechu. 

Coż lepszego można zrobić w tej sytuacji, jak nie zajrzeć przez nią uważnie, uważnie, jak tylko się da i zobaczyć, z…

Jak żyć prościej i mocniej?

Jest ironią czasów, że w momencie, w którym mamy wszystkie narzędzia, aby żyć wolniej i prościej, bo jesteśmy lepiej zorganizowani, zaopiekowani przez aplikacje ułatwiające nam życie i każdą wiedzę mamy na wyciągnięcie ręki, coraz mniej w nas spokoju i poczucia, że jesteśmy tu, gdzie powinniśmy…

Molekuły.

Internet pokazał nam cele, o których istnieniu ledwo wiedzieliśmy. Z priorytetu zrobiła się wielokrotność, ze skupionej zadaniowości błyskawiczny multitasking i system planów kwartalnych, rocznych i wieloletnich. Umacniamy nawyki, wyrzucamy złe i zastępujemy je nowymi. 

Złoszczę się na siebie po raz kolejny, bo zapisana na pięciodniowe wyzwanie nie dotrwałam  do trzeciego…

Rzeczy, które wiem.
Nie jest ich dużo, trochę tylko. Zbieram i zapisuję te skrawki.

1. Kiedy czasami przyśni mi się mój dziecinny dom i moi rodzice, przy porannej kawie próbuję odtworzyć to miejsce, mebel po meblu, kolor po kolorze. Po ponad dwudziestu latach, odkąd wszystko zniknęło, staje się to coraz trudniejsze….

Halo, tu ziemia.

Tydzień temu notowałam o potrzebie drzew i uziemienia, a kilka dni później zatrzymuje mnie Alan Watts ze swoją głęboką, prostą mądrością zen: jeśli pójdziesz daleko, daleko do lasu i będziesz bardzo cicho, zaczniesz rozumieć, że jesteś połączony ze wszystkim.

Wiele razy przekonałam się, że im bardziej racjonalizuję, kalkuluję,…

Kilka myśli na luty.

Luty nijak lutego nie przypomina. Dziś chodzę w kaloszach, w ubiegłym tygodniu w ulubionych, znoszonych konwersach. Rano śpiewają ptaki, jakby za rogiem czaiła się wiosna. Chlapiemy z psem po kałużach.

•••

Starszy B., lat dwanaście i trochę, wkracza powoli, ale konkretnie w rebelię dojrzewania. Zamiast do niego mówię…

Jak żyć intencjonalnie?

Czytam kolejną książkę Rebeki Solnit, Przewodnik po zagubianiu się (A Field Guide to Getting Lost).

„Świat jest niebieski na krawędziach i w swojej głębi. Ten błękit to światło, które się zagubiło, ale które uzmysławia nam całe piękno tego świata”, czytam. 

Błękit to horyzont i emocje, samotność i odległość, pisze…