Takim, jakim jesteś.

Japończycy sklejają potłuczone filiżanki do herbaty. Zbierają fragmenty herbacianej porcelany, składają je razem w całość. Kleją powoli i uważnie, jak najcenniejszy skarb, cieniutkimi smugami ze złota. Nazywa się to kintsugi. 

To część filozofii wabi sabi. Która mówi, żeby nie ulepszać świata. To niepotrzebne. Świat jest kompletny. 

Nie zamieniaj nieustannie…

Kika myśli na sierpień.

Jeszcze nie zdążyłam rozgrzać i rozciągnąć pleców, a już skuliłam się wczoraj od porannego chłodu.

Dojrzewają winogrona, w parku naprzeciwko widzę już pierwsze liście, których kolor przechodzi w brąz. Poczułam na chwilę lekkie westchnienie melancholii, że to już, że dzień się przecież skraca, że trzeba przygotować sweter…

Rzeczy, które wiem.

Nie wiem wiele. Tylko trochę. Zbieram i zapisuję te skrawki.

1. Kiedy czasami przyśni mi się mój dom z dzieciństwa, przy porannej kawie próbuję odtworzyć to miejsce, mebel po meblu, kolor po kolorze. Po ponad dwudziestu latach, odkąd zniknął, staje się to coraz trudniejsze. Nie pamiętam, czy regał…

Kilka myśli na lipiec.

(choć to już jego połowa)

Lipiec. Do tego roku zawsze miesiąc sybaryta. Miesiąc dzikości serca, beztroski, bosych stóp. Teraz nagle kapryśny, zmienny. Zaskoczony. Jak ja. Uparcie wychodzę o szóstej rano w krótkich spodenkach i zaraz wracam skulona po długi sweter. 

Jak dziwne były te miesiące przed nim. Obfite…

Lipcowa opowieść.

W życiu trzeba być twardym, powtarzał zawsze mój ojciec. I nie oglądać się na innych. Nie słuchałam go uważnie, bardziej interesowały mnie wianki z koniczyny, książki i własne pamiętniki w zeszytach w kratkę.

Dzisiaj wcześnie rano spacerując z psem pierwszy raz w życiu widziałam śpiącego trzmiela. Zwinięty w kulkę,…

Czułość na lato i życie.

Pojawia mi się zawsze, kiedy się zatrzymuję. W pół słowa i w środku zajęcia. Przy głębokim wdechu. Stoję w cieniu przedpokoju albo nasłuchuję z kanapy. Albo obieram pomidory na sos. Wyciskam cytrynę do szklanki. 

Znika wtedy rozproszenie i nieustanne plany w głowie na zaraz, na wieczór…

krótka opowieść na przesilenie. z intencją.

Kiedy miałam szesnaście lat, postanowiłam sobie, że będę mądrym i dobrym (czytaj: kochającym cały świat) człowiekiem. Jak ja bardzo i z całych sił chciałam taka być ( w sumie ciągle celuję w to i dziś…)! Dużo czytałam i notowałam, uczyłam się mądrych rzeczy na…

Cały piękny bałagan życia.

Końcówka roku szkolnego zawsze przyprawia mnie o smarkanie i chowanie się z tym po kątach. Znowu zamyka się jakiś fragment życia, w którym moje dzieci trochę dorosły i urosły, starszy B. ma stopę większą od mojej, a młodsza podbiera mi krótkie spodenki. Nadchodzą tygodnie wolności i…